از متن کتاب:
هیچ‌وقت روی آرامش را نخواهیم دید.
تداوم یک چیز دوست داشتنی برای ما معنا ندارد.
تا آخر عمرمان روی شن‌های روان حرکت می‌کنیم...
معرفی کتاب:
کتاب "بیراه"(1972) اثر "پاتریک مودیانو"(1945)، برنده جایزه‌ی نوبل ادبیات(2014) رمانی است پیرامون کاوش در گذشته‌ها به امید دستیابی به حقیقت. حقیقتی که در میانه راه تغییر جامه می‌دهد و به کنکاشی در بحث هویت بدل می‌شود. هویت نامعلوم و شاید اشتباه انگاشته شده‌ای که اکنون باید با آن روبه‌رو شد.
داستان کتاب:
کتاب "بیراه" روایت مرد جوانی است که پس از سال‌ها و برای پیدا کردن پدرش به کنکاش در هزارتوی خاطرات می‌پردازد‌ خاطرات مقارن زمان جنگ جهانی دوم. با پیشرفت در این جست و جو، راوی داستان به زودی متوجه ارتباط گروه مشکوکی با پدر خود می‌شود. گروه منفعت طلب و البته نه چندان خوشنامی که روزگاری قصد سر به نیست کردن پدرش را داشته‌اند. راوی داستان برای فهم هر چه بیش‌تر گذشته تصمیم به ورود به این گروه و ارتباط با آن‌ها می‌گیرد. اما هر چه این ارتباط بیشتر می‌شود او در هویت واقعی پدرش بیشتر به تردید می‌افتد. تا جایی که دیگر هدف او پیدا کردن پدرش نیست؛ بلکه هدف شناخت دوباره و دقیق‌تر شخصیت پدرش است.
مقایسه و تحلیل:
"مودیانو" در این اثر نشان می‌دهد که هیچ‌ دوره‌ای از زندگی انسان به طور کامل به پایان نمی‌رسد و چگونه گذشته با ادامه حیات می‌تواند دریچه‌ای جدید به زندگی را بگشاید؛ دریچه‌ای که قادر است نگاه انسان به اطرافیانش، خودش و معنای زندگی‌اش را تغییر دهد و پر بیراه نیست اگر گفته شود با گشودن بیراهه‌ای نامقصود به زایشی جدید در حیات انسان می‌ماند.
علی‌رغم اشتراک عنصر گذشته و واکاوی خاطرات در تمام آثار "مودیانو" این اثر را می‌توان متفاوت از سایر آثار این نویسنده فرانسوی دانست. چراکه گذشته اینجا صرفا موجودی منفعل نیست که علی‌رغم ادامه حیاتش، راوی داستان آن را مورد بازخوانی قرار دهد؛ اینبار گذشته به مثابه موجودی فعال و زنده پا به داستان می‌گذارد و آنقدر دوشادوش راوی داستان می‌آید که در نهایت کنترل او و داستان را به دست می‌گیرد و فصلی جدید را پیش‌روی او می‌گشاید. شاید نزدیک‌ترین اثر از "مودیانو" به این رمان، کتاب "علف شبانه" باشد.