از متن کتاب:
عمرباخته‌ها عاشق عمر دیگران می‌شوند.
معرفی کتاب:
کتاب "سال بلوا"(1371) اثر "عباس معروفی"(1336-1401)، رمانی است در سبک رئالیسم که از خلال روایت ناکامی‌های یک زن به واکاوی جامعه ایرانی و جایگاه زنان در آن می‌پردازد. جامعه‌ای با مختصات مردسالارانه که قادر است حتی راه رسیدن به ابتدایی‌ترین آرزوها را نیز از یک زن سلب کند.
داستان کتاب:
"سال بلوا" روایت زندگی دختری به نام "نوش‌آفرین" است که زندگی خود را در بستر مرگ مرور می‌کند. "نوش آفرین" دختر سرهنگ "نیلوفری" است، که با خانواده به سنگ‌سر مهاجرت می‌کنند. پدر "نوش‌آفرین" که دختر خود را آنچنان لایق می‌بیند که سودای بهترین زندگی را برای او دارد، به سودای ترفیع مقام عازم سنگ‌سر می‌شود. غافل از اینکه این مهاجرت خط بطلانی بر آرزوهای او و سرنوشت دخترش خواهد بود. دیری نمی‌پاید که "نوش‌آفرین" عاشق کوزه‌گری به نام "حسینا" می‌شود. کوزه‌گری که به زودی و به طرزی عجیب از زندگی "نوش‌آفرین" ناپدید می‌شود. امری که باعث ازدواج نه چندان خوشایند "نوش آفرین" با "دکتر معصوم" می‌شود. ازدواجی که با بازگشت "حسینا" و خشم "دکتر معصوم" به جهنمی سوزان برای "نوش‌‌آفرین" بدل می‌شود و زندگی او را در شعله‌های خود نابود می‌کند.
مقایسه و تحلیل:
"سال بلوا" حکایت خشم، تعصب، جهل، فقر، ناکامی و عشق است. حکایت تمام آنچه که با تحمیل به یک دختر مانع جریان عادی مسیر زندگی می شود و با رقم زدن زندگی و پایانی ناخوشایند رنگ بی‌معنایی و پوچی به زندگی می‌بخشد. داستانی که حکایت از تاریخ جامعه ایران در سال‌های پس از جنگ‌جهانی دوم دارد‌. حکایتی که با گذشت سال‌ها همچنان پابرجاست و قربانی می‌گیرد.
از جمله دیگر آثار عباس معروفی عبارتند از: "سمفونی مردگان"، "دریاروندگان جزیره آبی‌تر"، "نام تمام مردگان یحیاست"، "آونگ خاطره‌های ما"، "این سو و آن سوی متن"، "تماما مخصوص" و "فریدون سه پسر داشت".