... هادی جان... حتما تو مهربانم برای خودت برنامهای دقیق داری! هرچه بر میزان کار و فعالیت بیفزایم، خود را خوشحالتر و سبکبارتر احساس میکنیم. دلم میخواهد تو عزیزم در برنامهات آنقدر «کار» گنجانده باشی که هر روز خود را مشغولتر از روز پیش احساس کنی و از گذراندن لحظههایت کاملا راضی و خشنود باشی. به نظر من «کار» میتواند هر نوع فعالیت مثبت و سازنده باشد. حالا که تو مهربانم دوران محکومیتت را طی میکنی و در زندان هستی نتیجتا «کار» هایت بسیار محدود است. عمدهی فعالیت تو صرف مطالعه میشود و مطالعهات نیز به جهت در بند بودنت محدود است، یعنی هر نوع کتاب به راحتی در دسترست نیست و خلاصه شرایط تو، شرایط محدودی است. بودن در سلول آن هم برای سالها، خود نوعی خستگی ایجاد میکند... اما عزیزم من میدانم که تو بیهمتا همسرم در ورای همهی این محدودیتها آنقدر پرتلاش و با شوق برنامههایت را، گرچه محدود و مختصر است، دنبال میکنی، که از این لحاظ زبانزد هستی و به همین جهت به تو افتخار میکنم. من از پشت هزاران دیواری که بین من تو فاصله افکنده، از تو انرژی و نیرو میگیرم، از تو میآموزم که صبورانه و پرتوان از زندگی بهره گیرم.، بسازم برای آیندهی مشترکمان، خلق کنم و راهگشا باشم.
0 نظر