شایدخیالاتی شده ام. لحن دارا به نظرم دروغین می آید. نگاهش را از من می دزدد. دروغ بو دارد، قابل حس است. مثل جنی است که در آدم حلول میکند کسی که دروغ میگوید تغییر میکند. لحن صدایش، حالت نگاهش، حرکاتش، رنگ چهره اش، همه چیزش عوض میشود. به نظرم برای همین هم با دستگاه دروع یاب میشود به دروغ پی برد. لابد ارتعاشات بدن انسان تغییر میکند، و من میدانم که دارا چیزی را از من پنهان میکند.
از متن کتاب
شعله های پشت شیشه حقیقت است یا خواب و خیال؟ آیا باید پنجره را گشود تا به حقیقت پی برد؟ حتا اگر شعله ها خانه را ویران کند؟
0 نظر