به باور رابین وود، سینمای جیلان اندوهی را به تصویر میکشد که گویی با نوعی فقدان ذاتی یا رنج اگزیستانسیال پیوند خورده است؛ جهان تیره و تاری که در بطن آن امر اجتماعی و امر وجودی با هم تلاقی میکنند، و رنج نهفته در آن بیشتر محصول اندوهی درونی و وجودی است تا شرایط اجتماعی. کتاب حاضر شامل فیلمنامهی یکی از پرآوازهترین آثار جیلان (اقلیمها)، به همراه نقدی از رابین وود و گفتگویی با فیلمساز است که میکوشد هم امکان خوانش دقیقتر یکی از فیلمهای برجستهی جیلان را فراهم آورد و هم کلیتی از جهان فلسفی فیلمساز ارائه دهد.
0 نظر