کتاب جنگ و صلح اثر لئون تالستوی از آثار ادبی مشهور و ماندگار در مقیاس جهانی است. اولین بخش از این کتاب به صورت پاورقی در سال 1856 در مجله‌ی The Russian Herald چاپ می‌شد. نسخه‌ی چاپی آن هم برای اولین بار در سال 1868 عرضه شد. در مسیر منتهی به چاپ این شاهکار کلاسیک، نقش سوفیا همسر تالستوی هم در خواندن دست‌نوشته‌های او و رمزگشایی حواشی آن قابل‌چشم‌پوشی نیست. اگر بخواهیم این رمان طولانی را در یک خط و به طور خلاصه معرفی کنیم، این کتاب زندگی چهار خانواده‌ی اشرافی روس را در ایام پرالتهاب یورش ناپلئون به روسیه در سال 1812 ترسیم کرده است. کتاب جنگ و صلح شخصیت‌های متعددی دارد که هرکدام برحسب پیشینه و فرهنگ خود مشکلاتی دارند. سه شخصیت مهم‌تر این کتاب پی‌یر بزوخوف، شاهزاده آندرِی بالکونسکی و ناتاشا روستوف هستند. اولی فرزند نامشروع یک کنت و در تلاش و تقلا برای رسیدن به ارث و میراث است. دومی شاهزاده‌ای است که برای جنگ علیه ناپلئون خانواده‌اش را ترک می‌کند و سومی دختری زیبا و جوان است که شخصیت‌های اول و دوم هر دو شیفته‌ی او هستند. وجه مشترک این شخصیت‌ها تجربه‌های سختی است که از سر می‌گذرانند و در نهایت به فردی متفاوت تبدیل می‌شوند. جالب این‌که نویسنده هرکدام از این شخصیت‌ها را طوری ساخته و پرداخته کرده که مخاطب بدون هر گونه قضاوت، فقط نظاره‌گر اعمالشان باشد و به رفتارهای خاص آدم‌ها در شرایط خاص توجه کند. این کتاب به‌هیچ‌وجه یک رمان تاریخی نیست؛ اما می‌تواند چشم‌انداز دقیقی را از جامعه‌ی روسیه‌ی اوایل قرن نوزدهم در برابر چشمان خواننده به تصویر بکشد. این شاهکار ادبی با ترجمه‌ی سروش حبیبی منتشر شده است.