آنچه در "گزارش به خاک یونان" به خوبی به تصویر کشیده شده، اشتیاق و خونگرمی مردم سرزمین یونان است و اگر مسافرت را به عنوان نوعی ماموریت درونی و بلوغ و خودشناسی قبول دارید، این کتاب به نوعی با سفر به یونان برابری می کند. به دلیل اینکه اثر نزدیک به زمان مرگ نویسنده به نگارش درآمده، گرفتار بازنویسی های پشت سر هم نشده و آنچه که به دست مخاطب رسیده، نوشتاری تازه و روان است. "نیکوس کازانتزاکیس" قلب خود و قلب کرت را در این کتاب تعبیه کرده و با خواندن آن، مخاطب بیش از همیشه به آنچه کودکی و جوانی این نویسنده ی بزرگ را شکل داد و تمام چیزهایی که روی او تاثیر گذاشت را با زبانی صمیمی و به طور مستقیم از خود او دریافت می کند.
0 نظر