در آثار کارور طعم گس تنهایی موج می زند و آدم های او سرگشته اند و محزون، نه اعتراضی می کنند و نه جسارتی. دست روی دست می گذارند و شب و روز را با سفر پیمانه می کنند. دنیای کارور استیصال آدم های درمانده در اتوپیای نیم بند است. آدم هایی که همه جا پیدا می شوند.
0 نظر