ایرانیان اولیه خانواده‌ای متشکل از مادها و پارس‌ها بودند . ایران یا پارس از بدو پیدایش کشوری چند زبانه ، چند قومی و دارای آیین‌های مختلفی بود . ایران امروز نه تنها زبان فارسی نو بلکه تعداد زیادی از دیگر زبان‌های ایرانی مانند کُردی ، بلوچی ، لری ، و مازندرانی را نیز در خود جای داده است . ترک زبانان آذربایجان در شمال غرب ایران و اعراب ساکن در امتداد ساحل خلیج فارس و خوزستان در جنوب غرب از اکثریت برخوردارند . اصطلاح پارس وقتی صحیح است که شامل تمام جماعات ایرانی شود ، به ویژه کردها و آذری‌ها که در واقع اخلاف مادهای باستان هستند . بنیانگذاران واقعی ایران مادها بودند و به واسطة آنها بود که شالودة امپراتوری کوروش و داریوش پی افکنده شد . ایرانیان شمالی نه تنها نقش عمده‌ای در به وجود آوردن شاهنشاهی هخامنشی داشتند بلکه حلقه‌ای حیاتی در انتقال میراث فرهنگی فلات ایران ، مدت‌ها پس از زوال هخامنشیان به دست اسکندر بودند . پارت‌ها نه تنها پارس را پس از فتوحات اسکندر احیا کردند ، بلکه زمینة به قدرت رسیدن امپراتوری ساسانی را نیز فراهم آوردند که میراث فرهنگی‌اش تا به امروز زنده مانده است . دکتر کاوه فرخ در کتاب « سایه‌های صحرا » خوانندگان را با نظرگاه ایرانی این روایت‌ها در مقابل دیدگاه یونانی و رومی آن که مدت‌های مدید بر دانش ما از جنگ‌های این دوره سایه افکنده است آشنا می‌سازد.