آر.جی. کالینگوود در سال 1943 در گذشت. اما شاید فقط پس از مرگ او مورخان به تمامی دین خود را به او تشخیص دادند. در این کتاب که پس از مرگ او انتشار یافت و به عنوان واپسین کلمات مردی توصیف شده که «ندای برجستهی زمان ماست»، وی به بررسی چگونگی بالیدن مفهومی جدید تاریخ از هرودت تا به امروز پرداخته است. به نظر کالینگوود، «تاریخ در کتابها و اسناد گنجانده نشده است. تاریخ فقط در علاقه و مشغولیت کنونی مورخی زنده است که این اسناد را تفسیر میکند و به این طریق حالات ذهنی را که به کنکاش دربارهی آن میپردازد، از نو در خود احیا میکند.» دستنوشتهی این کتاب که یکسان مورد علاقهی مورخان و فیلسوفان است، پس از مرگ کالینگوود توسط پروفسور تی.ام.ناکس ویرایش شد. ناکس خود نیز پیش گفتاری کوتاه دربارهی کالینگوود در مقام یک انسان و یک فیلسوف نوشته است.
آر.جی. کالینگوود، در سالهای 1935 تا 1941 استاد فلسفهی متافیزیک در دانشگاه آکسفورد بود. از جمله کتابهای او میتوان به «مفهوم کلی طبیعت» و «زندگی نامهی خود نوشت» اشاره کرد.
0 نظر