از متن کتاب: همه چیز در این کشور به نظر من بینظیر بود. به ویژه سادگی ایتالیائی، روغن زیتون، نان و شراب، حتی پلیس... پلیسی که هرگز با من بدرفتاری نکرد، اما تنهایم هم نگذاشت. همه جا با من بود، حتی در سوپی که میخوردم. معرفی کتاب: کتاب "هوا را از من بگیر خندهات را نه"(1963)، اثر "پابلو نرودا"(1904-1973)، برنده جایزه نوبل ادبیات(1971)، یک دفتر شعر اوست، خطاب به معشوقهاش، "ماتیلدا". نمونه شعر: بخند بر شب بر روز، بر ماه بخند بر پیچاپیچ خیابانهای جزیره؛ بر این پسر بچهی کمرو که دوستت دارد اما آنگاه که چشم میگشایم و میبندم؛ آنگاه که پاهایم میروند و باز میگردند نان را، هوا را روشنی را، بهار را از من بگیر اما خنده ات را هرگز! تا چشم از دنیا نبندم مقایسه و تحلیل: "نرودا" این دفتر را در سالهایی که به دلیل فعالیت سیاسیاش در تبعید در جزیزه "کاپری" به سر میبرد، خطاب به معشوقهاش "ماتیلدا" و تحت تاثیر طبیعت آن جزیره، سرود. "نرودا" از جمله شاعرانیست که شعرش به محدود به حیطه خاصی نیست و گستره وسیع آن از شرح احساسات انسانی تا توصیف طبیعت، وضعیت جامعه و مبارزات سیاسی را شامل میشود. شاعر بلند آوازه شیلیایی که شعر سرودن را خیلی زود آغاز کرد و تا واپسین روزها از عمر خویش نیز ادامه داد. از جمله آثار ترجمه شده از او عبارتند از: "نرودا"، "پابلو نرودا"(بیست شعر عاشقانه و یک سرود ناامیدی)، "سفرپرسش"، "یکصد غزلواره عاشقانه"، "یادبودهای جزیره سیاه"، "بانوی اقیانوس و صد غزل عاشقانه"، "گزافه گوییها"، "مجموعه اشعار پابلو نرودا"، "منزلگاهی بر زمین"، "اعتراف به زندگی"، "انگیزه نیکسون کشی و جشن انقلاب شیلی"، "سرود اعتراض و شعرهای دیگر"، "پایان جهان"، "راستی چرا"، "در قلمرو پویایی"، "اسپانیا در قلب ما"، "بیست ترانه عاشقانه"، "چهار عاشقانه"، "در بوسههای تو به خواب خواهم رفت"، "بوسههای غمگین یک سرخپوست"، "ترانههای عناصر"، "بلندیهای ماچوپیچو"، "از خودت برایم بگو"، "سنگهای آسمانی"، "چکامهها"، "باغ زمستان"، "صد غزل عاشقانه"، "چکامهها"، "بدکن هماهنگی شعر نگویید" و "ابدیت یک بوسه".
0 نظر