از متن کتاب:
هر که با شمشیر زندگی کند، با شمشیر هم می‌میرد.
معرفی کتاب:
کتاب "سورِ بُز"(2000) اثر "ماریو بارگاس یوسا"(1936) برنده جایزه‌ی نوبل ادبیات(2010)، رمانی است پیرامون حیات سی و یک ساله و سقوط دیکتاتوری "رافائل تریخیو" در دومنیکن که به او لقب "بُز" داده‌بودند و وضعیت زندگی مردم عادی در دوران سیاهِ استبداد و وحشتِ این دیکتاتوری و تلاش برای سرنگونی حکومتش.
داستان کتاب:
کتاب "سورِ بُز" با روایت بازگشت "اورانیا کابرال" به کشورش پس از سال‌ها و مواجهه با پایتختی که زمانی "تروخیو" نام داشت و یادآوری خاطرات دوران حکمرانی خفقان‌‌آور "رافائل تروخیو" آغاز می‌شود.
برای روایت داستان سه دهه استبداد و سرکوب "رافائل تروخیو" و تاثیرات آن بر زندگی مردم عادی از یک‌سو و مبارزه تلاش برای  سرنگونی او، سه خط دنبال می‌شود:
خط روایت اول به زنی اختصاص دارد که در جوانی مورد تجاوز "تروخیو" قرار داشته‌است.
خط روایت دوم، به زندگی خود "تریخیو" و واکاوی زوایای پنهان و تاریک زندگی‌اش اختصاص دارد.
خط روایت سوم، به مخالفان دیکتاتوری "تریخیو" و مبارزات آن‌ها برای سرنگونی حکومت او می‌پردازد.
مقایسه و تحلیل:
"ماریو بارگاس یوسا" علی‌رغم جاودان ساختن رنج ملت دومنیکن به مدد قلم و نشان دادن چهره‌ی خشن سرکوب از یکسو و اطاعتِ آکنده از ترس و وحشت از دیگرسو، به تکرار مکررات تاریخ دومنیکن نپرداخته و به نگارش کتابی تاریخی نپرداخته‌است؛ بلکه او به مدد تخیل، بسیاری وجوه تاریک تاریخ و دیکتاتوری و البته زندگی "تروخیو" را برای خواننده کتاب ترسیم می‌کند. کتاب او را می‌توان در میانه‌ از "نشخوار رویاها" اثر "آریل دورفمن" که بازگو کننده حقایق از طریق روایت‌های کاملا تاریخی و حقیقی است و "پاییز پدر سالار" اثر "گابریل کارسیا مارکز" که ترسیم دیکتاتوری به مدد تخیل است، تعریف نمود.