از متن کتاب:
انگار بر سنگ نوشته‌ای عتیق و زیبا و رویایی، مشتی لجن پاشیده باشند. این تهران او بود!
معرفی کتاب:
کتاب "سپیده‌‌دم ایرانی"(1384) اثر "امیرحسین چهل‌تن"(1335)، رمانی است در سبک رئالیسم که به موضوع مهاجرت و زندگی در غربت و تاثیر پیگیری و اطاعت از سیاست‌های اشتباه احزاب، بر زندگی فردی و خانوادگی می‌پردازد.
داستان کتاب:
"سپیده دم ایرانی" روایتگر داستان زندگی مردی به نام ایرج است که در دهه بیست در همکاری با حزب توده و پس از اقدام ناموفق در جهت ترور شاه، مجبور به فرار به شوروی می‌شود. ایرج تصور می‌کرد با اقدام علیه شاه و مبارزه برای کمونیست‌ها در شوروی جایگاهی خواهد یافت؛ در حالی که پس از مهاجرت او به شوروی، به اتهام جاسوسی، توسط حکومت استالین راهی اردوگاه کار اجباری شد. او پس از مرگ استالین و رهایی از اردوگاه به آلمان مهاجرت می‌کند؛ در نهایت پس از حوادث سال پنجاه و هفت شرایط برای بازگشت به ایران را مناسب می‌پندارد اما پس از بازگشت دیری نمی‌گذرد که در می‌یابد حتی خانواده او نیز از بازگشت او خوشحال نیستند. او که همسر و فرزندش را بسیار سرد و جامعه را متفاوت از تصوراتش می‌یابد خود را فردی پاک باخته می‌بیند که میان اقامت در ایران و بازگشت به آلمان مردد است.
مقایسه و تحلیل:
"سپیده دم ایرانی" را می‌توان مشابه کار "رضا قاسمی" در کتاب "همنوایی شبانه ارکستر چوب‌ها" در تلاش برای ترسیم هجرت و غربت دانست. البته توجه به دو تفاوت در این میان حائز اهمیت است.
اول آنکه آنچه  "چهل تن" بیان می‌کند حاصل و سرانجام مهاجرت و عواقب بعدی آن است، در حالی که "رضا قاسمی" به ترسیم لحظه لحظه تحمل غربت و مصائب آن می‌پردازد.
دوم موضوع جانبی کتاب "سپیده دم ایرانی" است و آن تحلیل تاثیر سیاست‌های اشتباه و پیروی کورکورانه از احزاب به ظاهر پر شوری است که زندگی شخصی و خانوادگی افراد را نابود می‌کند.
چنانکه فرد با از دست دادن همه چیز، خود و زندگیش را تهی از معنا می‌یابد و پاسخی حتی برای توجیه عذاب هایش به خود ندارد.