سوِتلانا اَلکسیویچ اولین نویسندهی اهل بلاروس که نوبل ادبیات بُرد، در پسران رویین از تهاجم خونینِ شوروی به افغانستان و سربازانِ کشتهشدهای میگوید که در تابوتهایی از جنس روی به وطنشان بازگشتند و شبانه، بیکه اجازهی گشودن تابوتهایشان داده شود، به خاک سپرده شدند. او پای غلیان تأثرانگیز عواطف و روایات صریحِ مادران، فرزندان، پرستاران، پیادهنظامها و نیروهای اداری از جنگی مینشیند که هستیشان را سوزاند اما بانیانش آن را عملیات «حافظ صلح» نامیدند و حتی جنگ بودنش را هرگز به رسمیت نشناختند.
0 نظر