بله، بله، دوستان من… فیلسوف یونانی بی… بی… بی دلیل اظهار تأسف نمی کرد که می گفت: چه افسوس بزرگی… آدم باید در همان لحظه ای بمیرد… که… تازه می بیند چگونه… چگونه… چگونه باید زندگی کند… این مرا به یاد حکایتی می اندازد که اتفاقا در برخی کتاب هایم آن را گفته ام. آن مریضی که حالش خیلی خراب بود اما همه ی عالم هر روز به او می گفتند به نظرشان حالش بهتر شده، سر آخر روزی به دوستاش گفت: بله، بله، دارم از زور خوب شدن می میرم!
0 نظر