ایران در طول تاریخ چند هزار ساله، دارای فرهنگ پوششی بسیار غنی است که هر مقطع تاریخ، محمل پژوهش و کاوش است؛ اما در دوارن قاجاریه است که ماهیت لباس ایرانی دستخوش تغییرات میشود، به طوری که شکافی عمیق در شناخت هویت اجتماعی و فردی پدیدار گشت که میبایست مدرنیته را از عوامل ایجاد این شکاف دانست. با این تعبیر در دو سوی این شکاف، نظام پوشاک از هم گسیخته میشوند: نظام سنتی و نظام مدرن پوشاک. در وضعیت سنتی رنگ و طرح و اجزای لباس معنادار بود در حالی که از دوره مدرن ازپوشاک معنازادیی شد و قراردادهای دیگر در آن تعیینکننده شد؛ به عبارتی فرآیند مدرنیته در نظام پوشش، کارکرد لباس را تغییر داده است و توانست تا حدودی موجب معنازادیی از لباس گردد و با گذار از سنت به مدرنیته، شاهد هجوم قراردادهای پوشش هستیم، که به سرعت بارور و فارغ میشود. از اینرو در بررسی مد و تحولات فرهنگی پوشش ایرانی، بررسی دوران گذر ایران به سنت مدرنیته، یعنی عصر قاجار بسیار حائز اهمیت میباشد. هدف این کتاب واکاوی و بررسی لباس ایرانی است به امید آنکه بتوان مجدد الگوهای اصیل خودمان را بازسازی و احیا نماییم، هویت و فرهنگهای ارزشی پوششمان را به یاد آوریم تا وامدار فرهنگهای دیگر نباشیم.
0 نظر