اِدینجر کتابی مسحورکننده نوشته است و مفاهیم روانشناختیِ یونگ را بر اساس آمیزهای جذاب از داستانهای اسطورهای بهروشنی بررسی و ترکیب کرده است. این کتاب کوششی است نافذ برای اینکه «تصاویر آرکتایپیای که در ضمیر ناخودآگاه خواننده وجود دارد» را به او نشان دهد.
این کتاب درموردِ سفر فرد به کلیت روانی، که در روانشناسیِ تحلیلی به نام فرایند تفرّد شناخته میشود، نوشته شده است. اِدینجر مراحل این فرایند را دنبال میکند و آنها را از طریق نمادپردازیهای دینی، اسطورهای، رؤیاها و هنر، با جستوجوی معنا مرتبط میسازد. به اعتقاد اِدینجر، برای مردان و زنان معاصر، رویارویی با خویش معادل است با کشف خدا. حاصل گفتوگوی میان ایگو و تصویر آرکتایپیِ خدا، تجربهای است که جهاننگریِ فرد را از ریشه تغییر میدهد و شیوۀ زندگی جدید و معنادارتری را ممکن میسازد.
0 نظر