از متن کتاب:
تنهایی را دوست دارم. وقتی تنها هستم، هم غمگین می‌شوم و هم به طرز عجیبی احساس قدرت می‌کنم.گاهی دلم می‌خواهد تنهایی مطلق و بی‌وقفه و ابدی داشته باشم.
معرفی کتاب:
کتاب "تاریخ خاص تنهایی"(1991) اثر احمد آلتان(1950)، نویسنده اهل ترکیه، کتابی در سبک رئالیسم که روایتگر زندگی سه تن از اعضای یک فامیل اما با عقاید و تجربیات متفاوت و متعارضی است؛ به گونه‌ای که گویی هر یک در جهانی بیگانه با آن دیگران زندگی می‌کند. زندگی‌هایی شاید نه چندان خلوت در ظاهر اما آنچنان بیگانه با یکدیگر که تنها نقطه اشتراکشان تنهایی است.
داستان کتاب:
یکی از سه شخصیت کتاب مردی است سالخورده؛ به نام "خسرو بیگ" که زندگی‌اش را به عنوان عضو یکی از گروه‌های سیاسی صرف کشتار و خشونت کرده و اکنون در حالی با عشق رو به رو می‌شود که بسیار دیر شده و قادر به تجربه‌ای بیش از ترس و حیرت نیست.
اما شخصیت دیگر زنی است میانسال؛ به نام "نرمین"، نوه پسری "خسرو بیگ" که درگیر رابطه‌ای پر چالش است. نرمینی که هر گاه عشقی به او روی کند، خودخواسته به آن پشت نموده چرا که تاریخ عشق را نیز همچون تاریخ زندگی سراسر رنج بشر چیزی جز درد و حرمان نمی‌داند‌.
و سومین شخصیت داستان، دوشیزه‌ای سالخورده به نام "مُبرّا" است. "مُبرّا" خاله نرمین و وارث عمارتی است که این سه‌تن در آن زندگی می‌کنند.
مقایسه و تحلیل:
کتابی قابل تامل و شوکه کننده که روایتگر تنهایی انسان‌هایی است که هر کدام به دلایلی متفاوت در جهان تنهایی‌هایشان و به دور از عشق، دست به تبعیدی خود خواسته و به فراسوی مرزهای انزوا زده‌اند. در این کتاب‌ نیز همچون اثر دیگر مولف، "مردن آسان‌تر از دوست داشتن است"(2015)، فقدان عشق نقشی اساسی در داستان دارد و این خود گویای طرز فکر "احمد آلتان" در برابر مفهوم عشق و نقش آن در زندگی انسانی است.