محمدعلی امیرمعزی در کتاب «راهنمای ربانی در تشیع نخستین» درباره سرمنشا عرفان در اسلام بحث می کند. امیر معزی، اسلامشناس در مدرسه علمیه عالی است. او یکی از دانشگاهیان برجسته در مطالعات تشیع اولیه دوازده امامی است. یکی از ادله اساسی امیر معزی این است که عقاید مافوق طبیعی و فوق عقلانی درباره ائمه دوازده گانه هسته اصلی تشیع دوازده امامی بوده است. این امر او را با این تعبیر رایج در تضاد قرار می دهد که این سنت عقلی به رهبری شخصیت هایی مانند شیخ مفید بود که این هسته را تشکیل می داد. این استدلال ابتدا در کتاب راهنمای الهی در تشیع اولیه مطرح شد و در آثار بعدی او ادامه یافت. این دیدگاه عموما در تقابل با دیدگاه های حسین مدرسی قرار دارد.
0 نظر