محبوب من زیر خاک است، اما دست من که او به آن حیات بخشیده است هنوز میجنبد، دستی آراسته به مُهر بوسهی او. محبوب من زیر خاک است. زندهی دیروز امروز دراز کشیده است، تا ابد بیکار و بیحرکت. تمام شد، دیگر مامانی در کار نیست، تا ابد. هر دو تنهاییم، تو در گورت و من در اتاقم، من کمی مرده میان زندگان و تو کمی زنده میان مردگان.
آلبر کوئن، نویسندهی نامدار سوییسی، در سال 1943 مادرش را از دست داد و در سال 1954 این کتاب را در سوگ او منتشر کرد، کتابی بسیار اثرگذار و تغزلی.
در طول دهههای اخیر، «کتاب مادرم» همواره یکی از پرخوانندهترین کتابها در این گونهی ادبی بوده است.
0 نظر