تو شاهکاری
نمی دانم چه می شد اگر سراسر روز به جای اینکه خودمان را دست کم بگیریم، هویتمان را بی اعتبار کنیم و بر تمام خطاهایمان تمرکز کنیم، به اندازه داوود نبی جسارت به خرج می دادیم و نه در برابر دیگران، بلکه در خلوت می گفتیم: «من شاهکارم اعجاب انگیزم. ارزشمندم.» وقتی چنین بگویی، رویدادهایی شگفت انگیز سراغت می آیند. اتفاقاتی اعجاب انگیز در مسیرت پیدا می شوند. دیگر آن ذهنیت ضعیف و شکست خورده «من معمولی ام» را نداری. با خودت مانند پادشاه و ملکه رفتار می کنی. نه از سر غرور و نه از سر فخرفروشی، بلکه با اعتماد به نفسی کامل و با آگاهی به این نکته که دستچین آفرینندۂ کائنات هستی.
0 نظر