دیوید فاستر والاس (2008 ـ 1962)، نویسنده و جستارنویسی که یکی از ستون‌های اصلی ادبیات پسامدرنِ امریکاست، نویسنده ای است که ذهنی به‌شدت عجیب دارد و جهانی مملو از جزئیات و روایت‌های آیرونیک. مصاحبه‌های کوتاه با مردان کریه مجموعه‌داستانی است از او که حالا یک اثر کلاسیک محسوب می شود در ادبیات امریکا، کتابی که انتشارش به فارسی بی شک اتفاقی است مهم که می‌تواند مخاطبان را با ذهن این نویسنده ی شگفت‌انگیز، که برخی دیوانه اش می خواندند و برخی یک مطایبه گرِ تمام عیار، روبه‌رو کند. داستان های این کتاب از هر جنسی هستند: از رهاشدگان،
از بی‌چیزها، از ولگردها و از انبوهی آدم که می¬خواهند بزنند زیر میز روزمرگی و البته نظم جهان.
کتاب، علاوه بر داستان ها، شامل چند پیوست مهم است که مخاطب را با فاستر والاس آشناتر می کنند. نخست، مقدمه ی مبسوط مترجم است که سال ها بر روی آثار این نویسنده کار کرده و بعد، مقالاتی از جاناتان فرنزن و زیدی اسمیت و البته یک مصاحبه ی خواندنی با خود فاستر والاس. در کنار این ها دو متن درخشان تی. دی. مکس نیز هست. تجربه ی خواندن این داستان ها برای هر مخاطبی خاص خواهد بود و در عین حال تردیدی نیست که با یکی از مهم ترین آثار ضدجریان ادبیات معاصر امریکا مواجه می شود. دیوید فاستر والاس 46 ساله در سال 2008 و در اوج شهرت خودش را حلق آویز کرد.