بزرگ علوی بزرگ علوی در 1282 شمسی در تهران دیده بر جهان گشود، در آلمان تحصیل کرد و با ادبیات نوین جهان آشنا شد. اورامی توان از پیشگامان داستاننویسی در ایران دانست، پدرش ابوالحسن علوی علیرغم شغل تجارت به سیاست گرایش داشت . او در آلمان زندگی میکرد. علوی تحصیلات خود را در علوم تربیتی در آلمان به پایان رساند. در برگشت به ایران در مدرسه صنعتی آلمانی، مشغول تدریس شد. به سیاست روی آورد و با تقی ارانی در انتشار مجله دنیا همکاری کرد. از 1316 تا 1320 را در زندان رضاخان گذراند. علوی با کودتای 28 مرداد از ایران رفت و مقیم آلمان شد از سیاست کناره گرفت و تمام عمر مدرس دانشگاه هومبولت ماند. از مهمترین آثارش چمدان، ورقپارههای زندان، پنجاه و سه نفر، نامهها، چشمهایش، میرزا، موریانه، و روایت را میتوان نام برد.
0 نظر