این اواخر متفکران ماتریالیست، از هر دسته و رستهای، سخت کوشیدهاند جانی تازه در مفهوم «مشترکات» انسانی بدمند. پس میتوان به ایشان توصیه کرد تلاش تازهی ایگلتون را برای شرحوبسط مفهوم ماتریالیسم بر پایهی شعور مشترک انسانها با تمام وجود جدی بگیرند. ایگلتون میکوشد دست به دست مارکس، نیچه، فروید و ویتگنشتاین بدهد تا ما را از حقیقت ماتریالیسمی که بر فعالیتهای جسمانی زندگی هرروزهمان حاکم است و همواره از پیش بدان پایبند بودهایم آگاه سازد. به این ترتیب به فرایندی پی میبریم که طی آن تاریخ طبیعی صورتهای زندگیمان ما را وارد نوعی همبستگی جسمانی با یکدیگر میکند. شرحوبسط این فرایند به قلمرو پر زدوخورد سیاست شکل میدهد. نثر درخشان و کمنظیر ایگلتون بر این وعده صحه میگذارد که یک زندگی حقیقتاً مشترک ـ که همان زندگی معمول هرروزه باشد ـ برای موجوداتی همچون ما همچنان ممکن و در دسترس است.
اریک سانتنر
0 نظر