همچون سایر رمانهای عرب خاتون های ماه یا «سیّدَاتُ القَمَر » اثر خانم جوخة الحارثی، نویسندۀ عمانى بوى صحاری گرم و سوزان نخل های سر به آسمان کشیده خرما، بوی آبهای شور و شیرین دریا یا قنات و آوای حزین اذان و صلات را همراه خود دارد.
هرچند داستان حول سرنوشت سه خواهر جوان در یکی از روستاهای سنتی عمان و در اواسط قرن بیستم میگردد لیکن راوی تاریخ بیش از صد ساله اخیر جامعه سنتی عمان است که دستخوش تحولات سریع و دخالت های استعمار نیز هست. سبک رمان غیر خطی و دَوَرانی و مانند داستانهای کهن هندی داستان در داستان است که با یادآوری خاطرات و از طریق جریان سیال ذهن به روایت شخصیت های خود می پردازد.
آرزوهای سرکوب شده و عقده های فروخوردۀ زنان و مردان و بردگان و کنیزان در زیر یوغ نظام پدرسالاری و شیخ سالاری تجارت برده و برده داری و استعمار غرب و تجزیه کشور به دو قسمت، تحولات بسیار سریع اجتماعی و اقتصادی و سیاسی ظاهراً مثبت اما دردناک و چرخش سیاست های جهانی و امپریالیستی و تأخیر فرهنگی متعاقب آن همگی از مضامین این رمان اند که با جذابیت و گیرایی با قلم خانم جوخة الحارثی به رشته تحریر درآمده اند.